Autorem artykułu jest Joanna Malik
Łupież bardzo często kojarzy się z białymi płatkami padającymi jak śnieg. Rzeczywiście, najczęściej spotykaną formą tej choroby jest właśnie łupież skóry głowy który wygląda tragicznie.
Bardzo często nawet nie myślimy w takiej sytuacji jak o chorobie, ponieważ traktujemy łupież jako dyskomfort a nie objawy choroby. Kupujemy wówczas w markecie szampon z myślą, że się go pozbędziemy. Problem pojawia się wówczas, gdy po parokrotnym użyciu szamponu łupież zmiesza się, lecz pozostaje. Niektórzy pójdą kupić inny, lepszy szampon przeciwłupieżowi a inni zdecydują się na wizytę u lekarza. Szkoda, że tych innych jest tak mało, ponieważ dla niektórych wizyta u lekarza byłaby ostatnią i bezwzględnym pozbyciem się łupieżu na wiele lat.
Przyczyny i objawy występowania łupieżu
Łupież jest następstwem złuszczania się zrogowaciałej warstwy naskórka. Proces ten w różnym zakresie zachodzi u każdego człowieka, ponieważ stara złuszczała skóra zawsze odpada o zdrowej skóry, lecz proces ten może być nadmierny i stać się dla nas uciążliwym. Przyczyny powstawania łupieżu mogą być różne a często za powstawanie najbardziej pospolitych odmian odpowiedzialne są drożdżaki Pityrosporum ovale. Czynników sprzyjających rozwojowi drożdżaków jest wiele. Należą do nich m.in.: ogólne osłabienie organizmu, zaburzenia hormonalne, podatność na alergie, brak zachowania zasad higieny osobistej a nawet stres. Oczywiście łupież może być tłusty z mniej nasilonym się łojotokiem lub łupież tłusty, kiedy włosy są przetłuszczone od nadmiernego wydzielania się łojotoku. Nasilenie się łojotoku występuje podczas dojrzewania, dlatego ludzie młodzi mają najczęściej problem z łupieżem Ponadto wpływ na intensywniejsze wydzielanie się łoju mają uwarunkowania genetyczne, dieta, aktualny stan zdrowia, oraz czynniki klimatyczne.
Bardzo często łupież tłusty poprzedza łojotokowe zapalenie skóry tak zwane złuszczanie łuszczycowate lub wyprysk łojotokowy. To właśnie w tym przypadku należy odwiedzić lekarza, ponieważ środki dostępne w sklepach są niewystarczające. Podczas przebiegu tej choroby powstają liczne plamy rumieniowate, pokryte na powierzchni obfitymi żółtymi tłustymi łuskami. Objawy przypominają łuszczycę, łuski jednak nie sypią się obficie, ponieważ są one wilgotne (tłuste) dlatego wygląd włosów jest tragiczny. W leczeniu łupieżu stosuje się kilka, do kilkunastu substancji czynnych, o różnym działaniu. Leczenie podstawowe łupieżu obejmuje dwa obszary – pierwszy to ograniczenie i regulacja złuszczania naskórka. Drugi to łagodzenie świądu, który jest uciążliwy i utrudnia szybkie i skuteczne leczenie. Najpopularniejszym środkiem do walki z łupieżem są różnego rodzaju szampony zawierające kwas salicylowy, cynk, selen lub siarkę. Są to składniki popularnych szamponów przeciwłupieżowych, które obecnie zawierają coraz więcej składników odżywczych i zapobiegających zapalenia skóry. Oczywiście w ciężkich przypadkach przygotowuje się również specjalne maści i kremy zawierające w stężeniu substancje adekwatne do skali problemu.
O czym należy pamiętać: Bardzo ważne jest umiejętne i częstsze mycie włosów szybko przetłuszczających się a szampon powinien być odpowiednio dobrany do wrażliwości skóry głowy. Niektóre szampony w tym i szampony przeciwłupieżowe mogą ten proces nawet pogłębić. Powinno się, więc dobierać specjalne środki myjące. Warto również wiedzieć, że łojotok skóry głowy jest nie tylko problemem estetycznym, lecz zdrowotnym, dlatego wizyta u lekarza jest wskazana. Łojotok zaniedbany może doprowadzić do łojotokowego zapalenia skóry a konsekwencji nasilenia tych zjawisk i do znacznego przerzedzenia włosów. Łysienie nie jest konsekwencją występowania łupieżu, lecz łojotoku. Aby do tego nie dopuścić należy podjąć leczenie łojotoku i łupieżu przy pomocy preparatów leczniczych.
Joanna Malik
—
Profilaktyka to naturalne zabiegi lecznicze kształtujące nasze zdrowie z wykorzystaniem środków naturalnych dostępnych od dawna, lecz nieco zapomnianych i wypartych przez farmakologię.
Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl
